การรักษาความหวังระหว่างการเรียนรู้ทางไกล การปลูก ‘เมล็ดพันธุ์แห่งชีวิต’ สำหรับพลเมืองของประเทศนาวาโฮ

วลี “Dikos Ntsaígíí-19” มักใช้เมื่อพูดถึง COVID-19 ในประเทศนาวาโฮ มันหมายถึง “ไอใหญ่” หรือ “ไอที่ฆ่า” ในภาษานาวาโฮ Diné Bizaad น่าเสียดายที่ชาวนาวาโฮได้รับผลกระทบจากไวรัสมรณะอย่างไม่สมส่วน นับตั้งแต่มีการยืนยันกรณีแรกบนพื้นที่ของชนเผ่าเมื่อวันที่ 17 มีนาคม 2020 ประเทศนาวาโฮมีผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันมากที่สุดของโคโรนาไวรัสต่อหัวในสหรัฐอเมริกา ณ วันที่ 17 พฤษภาคม หลัง

จากการทดสอบอย่างเข้มงวดที่อำนวยความสะดวกโดย

ผู้นำประเทศนาวาโฮ มีผู้ป่วยที่เป็นบวก 4,002 ราย และผู้ป่วยที่เป็นลบมากกว่า 18,380 ราย มีผู้เสียชีวิตแล้ว 140 ราย ชนชาตินาวาโฮเป็นชนเผ่าที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา อาณาเขตรวมถึงพื้นที่ของนิวเม็กซิโก แอริโซนา และยูทาห์ พื้นที่มากกว่า 27,000 ตารางเอเคอร์หรือ 16 ล้านเอเคอร์ที่เป็นของนาวาโฮนั้นมีขนาดประมาณเวสต์เวอร์จิเนีย หรือรัฐแมสซาชูเซตส์ นิวแฮมป์เชียร์ และเวอร์มอนต์รวมกัน

ผู้คนประมาณ 170,000 คนอาศัยอยู่ภายในเขตแดนของชนเผ่านาวาโฮ ซึ่งมีชุมชนในชนบทและห่างไกลอยู่นอกระบบถนน หนึ่งในสามของผู้อยู่อาศัยไม่มีน้ำประปาหรือไฟฟ้าในบ้าน หลายคนยังขาดการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตบรอดแบนด์หรือบริการเซลลูลาร์ที่มีสัญญาณแรง นอกจากนี้ ประเทศนาวาโฮถือเป็นทะเลทรายอาหาร  มีร้านขายของชำเพียง 13 ร้านในพื้นที่อันกว้างใหญ่ ทำให้ขาดแคลนผลิตผลสดและอาหารทั้งหมดอย่างหนัก บ่อยครั้งที่นาวาโฮไปเมืองชายแดนนอกเขตสงวนเพื่อซื้อของ แต่เมืองเหล่านั้นถูกจำกัดการเดินทางเนื่องจากการแพร่ระบาดอย่างรวดเร็วของไวรัส ทำให้ผู้คนหลายพันคนไม่สามารถเข้าถึงร้านค้าสำหรับอาหารและน้ำได้ บุคคลที่มีใจบริการและองค์กรด้านสาธารณสุขกำลังช่วยเหลือประเทศนาวาโฮในช่วงเวลานี้ บางคนเป็นผู้มาใหม่ ในขณะที่บางคนทำงานกับชาวนาวาโฮมาหลายปีแล้ว และตอนนี้ต้องปรับเปลี่ยนวิธีการเพื่อให้สามารถตอบสนองความต้องการได้

Mylon Medley ผู้ช่วยผู้อำนวยการฝ่ายการสื่อสารของกองอเมริกาเหนือ พูดคุยกับ Pedro Ojeda ผู้อำนวยการโรงเรียน Holbrook Indian ซึ่งเป็นโรงเรียนประจำมิชชั่นในเมืองชายแดนของ Navajo Nation และ Nancy Crosby ผู้อำนวยการกระทรวงพื้นเมืองของ Pacific Union ทำงานให้กับการประชุมเนวาดา-ยูทาห์ ทั้งสองกล่าวถึงความเป็นจริงของการรับใช้ชาติชายขอบภายในประเทศ

Medley: คุณเป็นอาจารย์ใหญ่ที่ Holbrook Indian School มานานแค่ไหนแล้ว

เมดเล่ย์: โรงเรียนตั้งอยู่ในประเทศนาวาโฮหรืออยู่ในเมืองชายแดน?

Ojeda: ตั้งอยู่ในเมือง Holbrook รัฐ Arizona ซึ่งห่างจากการจอง 28 ไมล์ นักเรียนของเราส่วนใหญ่มาจากการจอง เรามีวิทยาเขตระยะไกลที่ตั้งอยู่ในเขตสงวนใน Chinle ซึ่งเป็นหนึ่งในห้าหน่วยงานหรือพื้นที่ส่วนภูมิภาคที่ประกอบกันเป็นประเทศนาวาโฮ

Medley:  เปิดสอนระดับอะไร และปีการศึกษานี้มีนักเรียนกี่คน

Ojeda: ที่นี่เป็นโรงเรียนประจำสำหรับนักเรียนเกรด 1 ถึง 12 เรามีครู 11 คนในวิทยาเขตหลักของเรา และอีกหนึ่งคนใน Chinle เราเป็นโรงเรียนแห่งเดียวที่ดำเนินการเช่นนี้ในแผนกอเมริกาเหนือ เรามุ่งมั่นที่จะเป็นที่หลบภัยสำหรับเด็ก นั่นคือเหตุผลที่เราเริ่มเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1

เนื่องจากโรงเรียนเปิดมาเกือบ 75 ปี นักเรียนจึงบอกต่อปากต่อปาก ค่าเล่าเรียนอยู่ที่ 14,000 ดอลลาร์ แต่ครอบครัวต้องจ่ายเพียง 85 ดอลลาร์เท่านั้น ส่วนที่เหลือครอบคลุมโดยผู้บริจาคใจดีของเรา ปีนี้เราเริ่มต้นด้วยนักเรียน 66 คนและสิ้นสุดที่ 59 คน นอกจากนี้ยังมีนักเรียนเก้าคนที่เข้าเรียนในโรงเรียนห่างไกลในชิเนิล การสูญเสียนักเรียนไปสองสามคนเป็นเรื่องปกติสำหรับปัญหาด้านระเบียบวินัย หรือไม่ก็เลือกที่จะออกไป โดยทั่วไปเรามีนักเรียนไม่เกิน 80 คน ฉันไม่แน่ใจว่าอะไรทำให้การลงทะเบียนเรียนลดลง 

เมดเล่ย์: เรามาพูดถึงไวรัสโคโรนากันเถอะ เมื่อใดที่ผลกระทบของไวรัสเริ่มกลายเป็นจริงสำหรับชุมชนของคุณและประเทศนาวาโฮ Ojeda : Buzz เริ่มที่มหาวิทยาลัยในช่วงสัปดาห์ที่สองของเดือนมีนาคม นักเรียนเริ่มใช้คำว่า “ไวรัสโคโรนา” ข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงสัปดาห์นั้น เราจัดการประชุมพิเศษในวันศุกร์ที่ 13 มีนาคม วันหยุดฤดูใบไม้ผลิกำลังจะเริ่มขึ้นสำหรับเรา เราบอกนักเรียนว่าเราได้ยินเรื่องการปิดโรงเรียนบางแห่งแต่ตัดสินใจที่จะเปิดต่อไป สิ่งที่เราเข้าใจในตอนนั้นก็คือ ถ้าใครในหมู่พวกเราไม่ถูกบุกรุก พวกเราก็ไม่เป็นไร เราจะใช้ความระมัดระวัง แต่จะยังคงเปิดอยู่

อย่างไรก็ตาม เมื่อสิ้นสุดช่วงปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิ รัฐได้สั่งปิดโรงเรียนทั้งหมด ทั้งของรัฐและเอกชน ในขั้นต้น การปิดทำการถึงวันที่ 30 เมษายนเท่านั้น ดังนั้นเราจึงเดินหน้าต่อไปโดยมีแผนจะเปิดอีกครั้งในเวลานั้น แต่แล้วคดีในนาวาโฮเนชันก็เริ่มพุ่งสูงขึ้น

เมดเล่ย์: โรงเรียนของคุณสามารถเปลี่ยนไปเรียนทางไกลได้หรือไม่? ถ้าเป็นเช่นนั้นมันจะเป็นอย่างไร?

Ojeda:  ครูของเรารวมตัวกันหนึ่งสัปดาห์หลังจากหยุดฤดูใบไม้ผลิเพื่อวางแผน ในวันพฤหัสบดีนั้น พวกเขาส่งสิ่งที่จะกลายเป็นชุดบทเรียนและการบ้านรายสัปดาห์ชุดแรกทางไปรษณีย์เพื่อให้นักเรียนทำเสร็จ แต่ละแพ็คเก็ตมีซองส่งคืนเพื่อให้นักเรียนส่งงานคืนโดยไม่ต้องเสียค่าไปรษณีย์ ครูยังได้สำรวจนักเรียนเพื่อดูว่าพวกเขาสามารถเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและอุปกรณ์ที่ช่วยให้พวกเขาเข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้หรือไม่ นักเรียนของเราทุกคนมีอินเทอร์เน็ต และมีเพียง 12 คนเท่านั้นที่มีอุปกรณ์สำหรับออนไลน์ โชคดีที่เราสามารถจัดหาอุปกรณ์ให้นักเรียนเหล่านั้นได้ 

ครูของเราติดต่อกับนักเรียนเป็นประจำ ครูประถมศึกษาโทรหาหรือส่งข้อความถึงนักเรียนทุกวัน

นักเรียนบางคนตั้งใจเรียน แต่ประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ไม่ได้เรียน ในบรรดานักเรียนส่วนใหญ่อยู่ในโรงเรียนมัธยม บางคนสูญเสียแรงจูงใจที่จะดำเนินการต่อ คนอื่น ๆ เคยได้ยินเรื่องราวของโรงเรียนอื่น ๆ ในส่วนต่าง ๆ ของประเทศที่หย่อนยานอย่างมากในการให้คะแนน ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกว่า “พยายามไปเพื่ออะไร”

คนอื่น ๆ ก็จัดการกับชีวิตที่บ้านที่เครียดเช่นกัน ครูเคยได้ยินเรื่องเล่าจากนักเรียนบางคนว่าไม่อยากอยู่บ้านและอยากอยู่โรงเรียนมากกว่า เราไม่ได้รับงานจากหนึ่งในนักเรียนชั้นนำของเรา แต่เรารู้ว่าครอบครัวของเธอไม่มั่นคง 

ครอบครัวไม่มีที่อยู่อาศัยถาวร พวกมันกระดอนไปมาจากญาติสู่ญาติทั่วทั้งเขตสงวนและรัฐแอริโซนา

 เมดเล่ย์: ครูจัดการกับการปรับเปลี่ยนครั้งสำคัญนี้อย่างไร?

Ojeda: พวกเขาคิดถึงเด็กๆ และเป็นห่วงพวกเขามาก การสื่อสารเป็นประจำช่วยได้ แต่ก็ไม่เหมือนกัน พวกเขายังเสียใจกับนักเรียนที่ไม่ได้ส่งงาน ฉันคิดถึงการได้เห็นนักเรียนและให้พวกเขาแวะมาที่ออฟฟิศของฉัน

ฉันขอให้ครูพละเล่นเกมกลางแจ้งที่ครูสามารถทำได้โดยรักษาระยะห่างทางสังคม เราได้ทำกิจกรรมเหล่านี้ในวันจันทร์-พฤหัสบดีทุกสัปดาห์ตั้งแต่วันที่ 16 มีนาคม ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากในการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจ

เรากำลังอยู่ในช่วงที่มีความไม่แน่นอนอย่างมาก เรากำลังคุยกันว่าเราจะให้คะแนนอย่างไรสำหรับปีการศึกษาที่เหลือ เรากำลังคิดว่าปีการศึกษาหน้าจะเป็นอย่างไร เราจะยังสามารถดำเนินการเป็นโรงเรียนประจำได้หรือไม่? เราจะต้องลดขนาดชั้นเรียนหรือไม่? เราก็ไม่ทราบ สิ่งที่เราทำได้คือรอ

เมดเล่ย์: มีครูหรือนักเรียนคนใดตรวจหาเชื้อโควิด-19 ในเชิงบวกหรือไม่ หรือญาติของพวกเขา?

Ojeda: น่าเสียดาย ใช่ นักเรียนของเราสามคนมีนักเรียนระดับประถมศึกษาสองคนและนักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่แปดหนึ่งคน ญาติของนักเรียนของเราสองสามคนก็มีเช่นกัน

credit : สล็อตยูฟ่าเว็บตรง