ในฐานะผู้ใช้กล้องโทรทรรศน์เป็นเวลานานที่หอดูดาว เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ ดาราศาสตร์วิทยุแห่งชาติสหรัฐฯ (NRAO) ข้าพเจ้ากระตือรือร้นที่จะอ่านหนังสือเล่มนี้เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ ‘ต้นกำเนิดทางวิทยาศาสตร์’ ของฉัน ฉันรู้สึกผิดหวังกับมันมาก การอภิปรายดูตื้นเขินทั้งในด้านวิทยาศาสตร์และประวัติศาสตร์
เน้นที่การพัฒนาไซต์ NRAO ที่ Green Bank เวสต์เวอร์จิเนีย พร้อมกับภูมิหลังทางประวัติศาสตร์บางส่วน ข้อความส่วนใหญ่เกี่ยวกับกล้องโทรทรรศน์ 300 ฟุต (ตอนนี้ยุบ) และกล้องโทรทรรศน์ 140 ฟุตที่เพิ่งปิดไป แต่มีบทสั้นๆ ที่ประกอบด้วยหัวข้อเกี่ยวกับกล้องโทรทรรศน์ขนาด 36 ฟุตที่ Kitt Peak ในรัฐแอริโซนา ซึ่งเป็นกลุ่ม Very Large Array ใน นิวเม็กซิโก และกล้องโทรทรรศน์กรีนแบงค์ใหม่ ซึ่งมาแทนที่เสาอากาศขนาด 300 ฟุต อาร์เรย์คลื่นมิลลิเมตรไม่ได้กล่าวถึงเลย
แม้ว่าผู้เขียนจะกล่าวถึงผลทางวิทยาศาสตร์ที่ได้รับจากกล้องโทรทรรศน์รุ่นเก่าอย่างกว้างขวาง แต่เขาก็ทำในลักษณะที่เต็มไปด้วยศัพท์แสงที่มีเพียงนักดาราศาสตร์เท่านั้นที่สามารถเข้าใจได้ นอกจากนี้ เขาไม่ได้อธิบายว่าทำไมผลลัพธ์จึงน่าสนใจ (หรืออย่างน้อยก็) ในแง่ของการพัฒนาความเข้าใจทางกายภาพของเราเกี่ยวกับจักรวาล ในทางกลับกัน การอภิปรายเป็นเรื่องเกี่ยวกับปรากฏการณ์วิทยา ดังนั้นบางครั้งแม้แต่นักดาราศาสตร์เชิงแสงก็อาจถูกทิ้งไว้ในความมืดเกี่ยวกับสาเหตุที่การสังเกตการณ์เกิดขึ้น
ฉันรู้สึกทึ่งกับการขาดการวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์
มีความคล้ายคลึงกันระหว่างการสร้างกล้องโทรทรรศน์ 140 ฟุตกับกล้องโทรทรรศน์กรีนแบงค์ใหม่ ซึ่งประสบปัญหาความล่าช้าในการก่อสร้างเช่นเดียวกัน ฉันรู้สึกว่าผู้เขียนกำลังก่อความเสียหายต่อชุมชนดาราศาสตร์โดยไม่สำรวจประเด็นที่ซ่อนอยู่ แม้ว่าฉันจะจินตนาการว่ามีบางคนไม่ต้องการให้ปัญหาดังกล่าวออกอากาศในที่สาธารณะ ดังที่จอร์จ ซานตายานากล่าวไว้ว่า “ผู้ที่จำอดีตไม่ได้จะถูกประณามให้ทำซ้ำ”
เรื่องราวของ NRAO และองค์กรร่วมที่ความยาวคลื่นแสง (หอดูดาวดาราศาสตร์แสงแห่งชาติ) เป็นเรื่องราวที่ควรค่าแก่การบอกต่อผู้ชมในวงกว้าง เนื่องจากทั้งสองได้ปฏิวัติวิธีการทำดาราศาสตร์ ไม่ใช่แค่ในสหรัฐอเมริกาเท่านั้น แต่ ทั่วโลก โดยการให้เวลากล้องโทรทรรศน์บนพื้นฐานของคุณธรรมทางวิทยาศาสตร์ของความคิด แทนที่จะเป็นสถาบันที่สัมพันธ์กับผู้สังเกตการณ์ พวกเขาได้นำไปสู่สนามระเบิดในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา และการปฏิวัติในความรู้ของเราเกี่ยวกับจักรวาล ฉันหวังว่าหนังสือเล่มนี้จะเล่าเรื่องนั้นได้ดีกว่านี้
กวางมูซอเมริกาเหนือAlces alcesเป็นกวางที่มีชีวิตที่ใหญ่ที่สุด และเดินเตร่อย่างอิสระข้ามกลุ่มป่าที่ครอบคลุม Newfoundland, Rocky Mountains, Alaska และทางใต้สุดของโคโลราโด
หากคนทางขวาดูระแวดระวังเล็กน้อย
ก็ไม่น่าแปลกใจเลย กวางมูสได้รับรางวัลจากชนพื้นเมืองอเมริกันและเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรม ถูกล่าโดยผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปที่เกือบจะสูญพันธุ์ในช่วงต้นศตวรรษนี้ นับแต่นั้นเป็นต้นมา ประชากรได้ฟื้นตัวขึ้นเป็นประมาณหนึ่งล้านคน การล่าสัตว์ยังคงดำเนินต่อไป (แต่ได้รับใบอนุญาตแล้ว) และมนุษย์เสียชีวิตอีก 3,500 ในอุบัติเหตุทางถนนในแต่ละปี
Albert W. Franzmann และ Charles C. Schwartz ได้รวบรวมนักวิจัยสัตว์ป่า 21 คนเพื่ออธิบายชีววิทยาและนิเวศวิทยาของกวางมูส และวิเคราะห์กลยุทธ์ในการจัดการและใช้ชีวิตร่วมกับสัตว์ ผลที่ได้คือแบบองค์รวม
เราอาจคิดว่าเรารู้คำตอบของคำถามที่ว่า ‘เซ็กซ์คืออะไร’ แต่ Lynn Margulis และ Dorion Sagan เสนอแนวปรัชญาใหม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ หนังสือของพวกเขาWhat is Sex? (Simon and Schuster, $37.50) มองว่าเพศเป็นเพียงผลพวงของอุณหพลศาสตร์ สิ่งมีชีวิตเป็นระบบเปิดที่มีช่องเปิดซึ่งพลังงานและสสารสามารถไหลผ่านได้ การสังเคราะห์ด้วยแสงเกี่ยวข้องกับการไหลของก๊าซผ่านปากใบ (ขวา) และในลักษณะเดียวกัน เพศเป็นเพียงการไหลของสสารและการกระจายพลังงาน เซ็กส์มีอยู่จริงเพราะสิ่งมีชีวิตที่สืบพันธุ์แบบอาศัยเพศรอดชีวิตมาได้ มันไม่มีความได้เปรียบโดยธรรมชาติมากกว่าการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศ
หนังสือเล่มนี้ทำให้ฉันทึ่งและตื่นเต้น แต่ฉันต้องสารภาพว่าไม่ได้เกลี้ยกล่อม (ในการอ้างอิงที่โดดเด่นของ Dyson กับตำนานของ Brazen Head ของ Bacon หุ่นยนต์ที่คาดว่าจะรอบรู้) ศีรษะยังพูด “Time Is” น้อยกว่า “เวลา” เคยเป็น”. เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
